Het oorspronkelijke voorstel werd opgesteld tegen de achtergrond van talrijke externe bijdragen. Deze bijdragen namen de vorm aan van feedback die ontvangen werd in de loop van een openbare raadpleging over belastingheffing op de financiële sector, gericht overleg met de lidstaten, deskundigen en belanghebbenden uit de financiële sector, en drie afzonderlijke externe studies die werden uitgevoerd in het kader van de effectbeoordeling bij het oorspronkelijke voorstel. De resultaten van het raadplegingsproces en de externe input zijn meegenomen in deze effectbeoordeling.
Het voorliggende voorstel verschilt niet sterk van het Commissievoorstel van september 2011 en voorziet bij de nauwere samenwerking in dezelfde principiële oplossingen voor een gemeenschappelijk stelsel van belasting op financiële transacties (bv. wat betreft het toepassingsgebied van de belasting, het gebruik van de plaats van vestiging van de bij een transactie betrokken financiële instelling als aanknopingspunt voor de heffing, de maatstaf van heffing en de tarieven, en de persoon die gehouden is tot voldoening van de belasting aan de belastingautoriteiten); daarom heeft de Commissie geen nieuwe specifieke raadplegingen opgezet.
De Commissie heeft echter ook kunnen teruggrijpen op het overleg met alle belanghebbende partijen in het afgelopen jaar, zoals lidstaten, het Europese en de nationale parlementen, vertegenwoordigers van de financiële sector zowel van binnen als van buiten de Europese Unie, de academische wereld, niet-gouvernementele organisaties, alsook op de resultaten van externe ad-hocstudies die zijn gepubliceerd na de presentatie van haar oorspronkelijke voorstel voor een gemeenschappelijk stelsel van belasting op financiële transacties voor de gehele Europese Unie.
Vertegenwoordigers van de Commissie hebben, overal in Europa en daarbuiten, deelgenomen aan talrijke publieke evenementen waar de totstandbrenging van een gemeenschappelijk stelsel van belasting op financiële transacties is besproken. De Commissie heeft ook actief deelgenomen aan een dialoog met de nationale parlementen en bevoegde commissies daarvan die haar oorspronkelijke voorstel wensten te bespreken.